لبخندتان را با پروتز دندان در ۱۴۰۴ کامل کنید

از دست دادن یک یا چند دندان، تجربه‌ای است که می‌تواند تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی، اعتماد به نفس، توانایی جویدن و حتی نحوه صحبت کردن ما بگذارد. خوشبختانه، علم دندانپزشکی مدرن با ارائه راه‌حل‌های متنوعی به نام پروتز دندان، به یاری افرادی می‌شتابد که با این چالش مواجه هستند. اما پروتز دندان چیست دقیقاً و چگونه می‌تواند به ما کمک کند؟ در این مقاله جامع، به عنوان راهنمای شما در سال ۱۴۰۴، قصد داریم به تمامی سوالات شما در مورد انواع پروتزهای دندانی، مراحل ساخت و نصب، مزایا و معایب پروتز دندان، هزینه‌ها و نکات ضروری مراقبتی پاسخ دهیم. هدف ما این است که با اطلاعات کامل و دقیق، شما را در مسیر بازگرداندن لبخندی زیبا و عملکردی بی‌نقص همراهی کنیم.

پروتز دندان چیست و چرا به آن نیاز پیدا می‌کنیم؟

پروتز دندان (Dental Prosthesis) به هر وسیله مصنوعی گفته می‌شود که برای جایگزینی دندان یا دندان‌های از دست رفته و بافت‌های نرم و سخت مرتبط با آن‌ها طراحی و ساخته می‌شود. هدف اصلی از استفاده از پروتزهای دندانی، بازگرداندن عملکرد طبیعی دهان (مانند جویدن و تکلم)، حفظ ساختار صورت و فک، و بهبود ظاهر و زیبایی لبخند است. از دست دادن دندان‌ها نه تنها بر زیبایی تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند منجر به جابجایی دندان‌های باقیمانده، مشکلات در مفصل فک و تحلیل استخوان فک نیز شود.

دلایل مختلفی می‌تواند منجر به نیاز به استفاده از پروتز دندان شود، از جمله:

• پوسیدگی وسیع دندان: زمانی که پوسیدگی به حدی پیشرفت کرده که دندان قابل ترمیم نیست.
• بیماری‌های شدید لثه (پریودنتیت): که منجر به تحلیل استخوان و لق شدن دندان‌ها می‌شود.
• آسیب‌ها و ضربه‌های فیزیکی: که باعث شکستگی یا از دست رفتن دندان می‌شوند.
• نقص‌های مادرزادی: که در آن برخی دندان‌ها به طور طبیعی وجود ندارند.
• ساییدگی شدید دندان‌ها: در اثر عواملی مانند دندان قروچه.
• نیاز به بهبود عملکرد جویدن و تکلم: پس از از دست دادن دندان‌ها.
• جلوگیری از تحلیل استخوان فک و حفظ ساختار صورت.

انتخاب نوع پروتز مناسب به عوامل متعددی از جمله تعداد دندان‌های از دست رفته، وضعیت دندان‌های باقیمانده، سلامت عمومی بیمار، وضعیت استخوان فک و ترجیحات شخصی بیمار بستگی دارد که پس از معاینه دقیق توسط دندانپزشک مشخص می‌شود.

انواع پروتز دندان: گزینه‌هایی برای هر نیاز

پروتزهای دندانی به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: پروتزهای ثابت و پروتزهای متحرک. هر یک از این دسته‌ها شامل انواع مختلفی هستند که در ادامه به تفصیل به آن‌ها می‌پردازیم.

۱. پروتزهای دندانی ثابت (Fixed Dental Prostheses)

پروتزهای ثابت، همانطور که از نامشان پیداست، به طور دائمی در دهان قرار می‌گیرند و توسط بیمار قابل خارج کردن نیستند. این پروتزها با استفاده از سمان (چسب) دندانپزشکی مخصوص به دندان‌های پایه یا ایمپلنت‌ها متصل می‌شوند و احساسی بسیار شبیه به دندان‌های طبیعی ایجاد می‌کنند.

• روکش دندان (Dental Crown):روکش، یک کلاهک به شکل دندان است که روی یک دندان آسیب‌دیده، ضعیف شده یا دندانی که تحت درمان ریشه قرار گرفته، قرار می‌گیرد. روکش‌ها همچنین می‌توانند برای بهبود ظاهر دندان‌های بدشکل یا بدرنگ و یا به عنوان بخشی از بریج دندانی استفاده شوند. روکش‌ها می‌توانند از مواد مختلفی مانند فلز، سرامیک، PFM (سرامیک متصل به فلز) یا زیرکونیا ساخته شوند. (برای اطلاعات بیشتر در مورد روکش، می‌توانید به مقاله اختصاصی آن مراجعه کنید).
• بریج دندان (Dental Bridge):بریج یا پل دندانی، برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته که بین دندان‌های طبیعی دیگر قرار دارند، استفاده می‌شود. بریج از یک یا چند دندان مصنوعی (پونتیک) تشکیل شده که به روکش‌هایی که روی دندان‌های پایه (اباتمنت) در دو طرف فضای خالی قرار می‌گیرند، متصل است. بریج‌ها نیز می‌توانند از مواد مشابه روکش‌ها ساخته شوند.
• پروتزهای مبتنی بر ایمپلنت (Implant-Supported Prostheses):ایمپلنت‌های دندانی پایه‌هایی از جنس تیتانیوم هستند که طی یک عمل جراحی در استخوان فک کاشته می‌شوند و به عنوان ریشه مصنوعی دندان عمل می‌کنند. پس از جوش خوردن ایمپلنت به استخوان، می‌توان انواع پروتزهای ثابت مانند روکش تکی، بریج یا حتی یک دست دندان کامل ثابت را روی آن‌ها نصب کرد. پروتزهای مبتنی بر ایمپلنت به دلیل استحکام بالا، ظاهر طبیعی و عدم نیاز به تراش دندان‌های مجاور، اغلب به عنوان بهترین راه‌حل برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته در نظر گرفته می‌شوند.

۲. پروتزهای دندانی متحرک (Removable Dental Prostheses)

پروتزهای متحرک، پروتزهایی هستند که بیمار می‌تواند آن‌ها را به راحتی از دهان خارج کرده و مجدداً در جای خود قرار دهد. این نوع پروتزها معمولاً برای افرادی که تعداد زیادی از دندان‌های خود را از دست داده‌اند یا شرایط لازم برای استفاده از پروتزهای ثابت را ندارند، مناسب هستند.

• دست دندان کامل (Complete Denture):دست دندان کامل، که به آن “دندان مصنوعی” نیز گفته می‌شود، برای افرادی استفاده می‌شود که تمام دندان‌های یک یا هر دو فک خود را از دست داده‌اند. این پروتزها از یک پایه پلاستیکی همرنگ لثه (معمولاً از جنس اکریلیک) و دندان‌های مصنوعی ساخته شده‌اند. دست دندان کامل بالایی سقف دهان (کام) را می‌پوشاند، در حالی که دست دندان پایینی به شکل نعل اسب است تا فضای کافی برای زبان فراهم شود. این پروتزها با تکیه بر لثه‌ها و مکش ایجاد شده در دهان، در جای خود قرار می‌گیرند.
  • دست دندان کامل معمولی (Conventional Denture): پس از کشیدن تمام دندان‌ها و بهبود کامل بافت لثه (معمولاً ۸ تا ۱۲ هفته بعد) ساخته و نصب می‌شود.
  • دست دندان کامل فوری (Immediate Denture): بلافاصله پس از کشیدن دندان‌ها در دهان قرار می‌گیرد. این نوع پروتز به عنوان یک بانداژ عمل کرده و به کنترل خونریزی کمک می‌کند، اما نیاز به تنظیمات (ریلاین) مکرر در طول دوره بهبودی لثه دارد.
• پروتز پارسیل یا تکه‌ای (Partial Denture):پروتز پارسیل برای افرادی استفاده می‌شود که هنوز تعدادی از دندان‌های طبیعی خود را در یک فک دارند. این پروتزها از دندان‌های مصنوعی متصل به یک پایه پلاستیکی همرنگ لثه تشکیل شده‌اند که توسط گیره‌های فلزی یا پلاستیکی به دندان‌های طبیعی مجاور متصل می‌شوند. پروتزهای پارسیل نه تنها جای خالی دندان‌ها را پر می‌کنند، بلکه از جابجایی دندان‌های باقیمانده نیز جلوگیری می‌کنند.
  • پروتز پارسیل اکریلی (Acrylic Partial Denture): معمولاً به عنوان یک راه‌حل موقت یا کم‌هزینه‌تر استفاده می‌شود. گیره‌های آن نیز می‌تواند از جنس فلز یا اکریلیک باشد.
  • پروتز پارسیل با اسکلت فلزی (Cast Metal Partial Denture): دارای یک چارچوب فلزی (معمولاً از آلیاژ کروم-کبالت) است که استحکام و پایداری بیشتری نسبت به نوع اکریلی دارد و فشار را بهتر توزیع می‌کند. این نوع پروتز معمولاً راحت‌تر و بادوام‌تر است.
  • پروتز پارسیل انعطاف‌پذیر (Flexible Partial Denture / Valplast): از مواد نایلونی انعطاف‌پذیر ساخته شده و گیره‌های آن نیز همرنگ لثه است که از نظر زیبایی مطلوب‌تر است. این نوع پروتزها سبک‌تر و راحت‌تر هستند اما ممکن است به اندازه انواع دیگر بادوام نباشند.
  • فلیپر (Flipper): یک نوع پروتز پارسیل کوچک و موقت است که معمولاً برای جایگزینی یک یا دو دندان از دست رفته، به خصوص در ناحیه قدامی، تا زمان آماده شدن پروتز دائمی استفاده می‌شود.
• اُوِردِنچر (Overdenture):اوردنچر نوعی پروتز متحرک (کامل یا پارسیل) است که روی تعدادی از ریشه‌های دندان طبیعی باقیمانده (که درمان ریشه و کوتاه شده‌اند) یا روی ایمپلنت‌های دندانی قرار می‌گیرد. این ریشه‌ها یا ایمپلنت‌ها به حفظ استخوان فک و افزایش پایداری و گیر پروتز کمک شایانی می‌کنند.

مزایا و معایب پروتز دندان: نگاهی جامع

هر یک از انواع پروتزهای دندانی دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. انتخاب بهترین گزینه بستگی به شرایط فردی شما و مشاوره با دندانپزشک دارد.

مزایای کلی پروتز دندان:

• بهبود توانایی جویدن و تغذیه: جایگزینی دندان‌های از دست رفته به شما کمک می‌کند تا طیف وسیع‌تری از مواد غذایی را به راحتی بجوید.
• بهبود تکلم: دندان‌ها نقش مهمی در تلفظ صحیح کلمات دارند و پروتزها می‌توانند این مشکل را برطرف کنند.
• بهبود ظاهر و زیبایی لبخند: پروتزها می‌توانند لبخندی کامل و زیبا را به شما بازگردانند و اعتماد به نفس شما را افزایش دهند.
• حفظ ساختار صورت: از دست دادن دندان‌ها می‌تواند منجر به تحلیل رفتن عضلات صورت و ظاهری پیرتر شود. پروتزها به حفظ این ساختار کمک می‌کنند.
• جلوگیری از جابجایی دندان‌های باقیمانده: پر کردن فضای خالی ناشی از دندان‌های از دست رفته، از حرکت و کج شدن دندان‌های مجاور جلوگیری می‌کند.
• تنوع در گزینه‌ها و هزینه‌ها: با توجه به انواع مختلف پروتز، گزینه‌های متناسب با نیاز و بودجه اکثر افراد وجود دارد.

معایب یا چالش‌های احتمالی پروتز دندان:

• دوره سازگاری: عادت کردن به پروتز جدید، به خصوص پروتزهای متحرک، ممکن است مدتی طول بکشد و با ناراحتی‌های اولیه مانند افزایش ترشح بزاق یا مشکل در تکلم همراه باشد.
• احساس جسم خارجی: برخی افراد، به ویژه در ابتدا، ممکن است احساس کنند که یک جسم خارجی در دهانشان وجود دارد.
• نیاز به مراقبت و تمیز کردن دقیق: پروتزها، به خصوص انواع متحرک، نیاز به تمیز کردن منظم و دقیق دارند تا از تجمع پلاک و بوی بد دهان جلوگیری شود.
• احتمال شکستگی یا آسیب: پروتزها ممکن است در اثر ضربه یا جویدن مواد غذایی بسیار سخت آسیب ببینند.
• نیاز به تنظیمات یا تعویض: با گذشت زمان و تغییرات در بافت لثه و استخوان فک، پروتزهای متحرک ممکن است نیاز به ریلاین (آسترکشی مجدد) یا تعویض داشته باشند.
• هزینه: برخی از انواع پروتزها، به خصوص پروتزهای ثابت مبتنی بر ایمپلنت، می‌توانند هزینه قابل توجهی داشته باشند.
• تحریک لثه یا ایجاد زخم: در برخی موارد، به خصوص اگر پروتز متحرک به خوبی تنظیم نشده باشد، ممکن است باعث تحریک لثه یا ایجاد زخم شود.

مراحل ساخت و نصب پروتز دندان: از معاینه تا لبخند نهایی

فرایند ساخت و نصب پروتز دندان بسته به نوع پروتز انتخابی می‌تواند متفاوت باشد، اما به طور کلی شامل مراحل زیر است:

1. معاینه اولیه و مشاوره: دندانپزشک وضعیت دهان و دندان شما را بررسی کرده، عکس‌های رادیوگرافی لازم را تهیه می‌کند و در مورد گزینه‌های مختلف پروتز با شما صحبت خواهد کرد. سابقه پزشکی و داروهای مصرفی شما نیز در این مرحله بررسی می‌شود.
2. تهیه طرح درمان: پس از انتخاب نوع پروتز، یک طرح درمان دقیق شامل مراحل، زمان‌بندی و هزینه‌ها به شما ارائه می‌شود.
3. آماده‌سازی دندان‌ها (در صورت نیاز): برای پروتزهای ثابت مانند روکش یا بریج، ممکن است نیاز به تراش دندان‌های پایه باشد. برای پروتزهای مبتنی بر ایمپلنت، مرحله جراحی کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. در صورت نیاز به کشیدن دندان، این کار نیز انجام خواهد شد.
4. قالب‌گیری: از فک و دندان‌های شما قالب‌گیری دقیقی انجام می‌شود. این قالب‌ها به لابراتوار دندانپزشکی ارسال شده تا پروتز بر اساس آن‌ها ساخته شود. برای پروتزهای متحرک، ممکن است نیاز به چندین مرحله قالب‌گیری و ثبت روابط فکی باشد.
5. امتحان کردن پروتز (Try-in): برای پروتزهای متحرک، معمولاً یک مدل مومی از پروتز ساخته می‌شود تا قبل از ساخت نهایی، از نظر رنگ، شکل، اندازه دندان‌ها و نحوه قرارگیری در دهان بررسی و تنظیم شود. برای پروتزهای ثابت نیز چارچوب یا روکش اولیه امتحان می‌شود.
6. تحویل و نصب نهایی: پس از آماده شدن پروتز نهایی، دندانپزشک آن را در دهان شما قرار داده و تنظیمات لازم را برای اطمینان از راحتی و عملکرد صحیح انجام می‌دهد. پروتزهای ثابت با سمان مخصوص چسبانده می‌شوند.
7. ویزیت‌های پیگیری: پس از تحویل پروتز، ممکن است نیاز به چند جلسه ویزیت برای بررسی و انجام تنظیمات جزئی باشد تا از راحتی کامل شما اطمینان حاصل شود.

مراقبت از پروتز دندان: نکاتی برای افزایش طول عمر و حفظ سلامت دهان

مراقبت صحیح از پروتز دندان برای حفظ سلامت دهان، افزایش طول عمر پروتز و جلوگیری از بروز مشکلات ضروری است. نحوه مراقبت بسته به نوع پروتز (ثابت یا متحرک) متفاوت است.

مراقبت از پروتزهای ثابت (روکش، بریج، پروتز مبتنی بر ایمپلنت):

• حداقل دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
• روزانه از نخ دندان استفاده کنید. برای تمیز کردن زیر بریج‌ها یا اطراف ایمپلنت‌ها، از نخ دندان‌های مخصوص (سوپرفلاس) یا مسواک‌های بین دندانی استفاده کنید.
• از دهانشویه‌های ضدعفونی کننده طبق توصیه دندانپزشک استفاده کنید.
• از جویدن مواد غذایی بسیار سخت یا چسبنده که ممکن است به پروتز آسیب برساند، خودداری کنید.
• به طور منظم (معمولاً هر ۶ ماه یکبار) برای معاینات و جرم‌گیری حرفه‌ای به دندانپزشک مراجعه کنید.

مراقبت از پروتزهای متحرک (دست دندان کامل، پروتز پارسیل):

• پس از هر وعده غذایی، پروتز را از دهان خارج کرده و با آب بشویید تا ذرات غذا از روی آن پاک شوند.
• حداقل یک بار در روز، پروتز را با استفاده از مسواک مخصوص پروتز (یا یک مسواک نرم) و پاک‌کننده‌های مخصوص پروتز (از خمیر دندان‌های معمولی که ساینده هستند، استفاده نکنید) تمیز کنید.
• هنگام تمیز کردن پروتز، آن را روی یک حوله یا در یک ظرف آب نگه دارید تا در صورت افتادن، آسیب نبیند.
• قبل از قرار دادن مجدد پروتز در دهان، لثه‌ها، زبان و سقف دهان خود را با یک مسواک نرم تمیز کنید.
• هنگام خواب، پروتز را از دهان خارج کرده و طبق دستور دندانپزشک (معمولاً در یک لیوان آب یا محلول مخصوص نگهداری پروتز) نگهداری کنید تا از خشک شدن و تغییر شکل آن جلوگیری شود.
• به طور منظم برای بررسی وضعیت پروتز و سلامت بافت‌های دهان به دندانپزشک مراجعه کنید. در صورت شل شدن پروتز یا ایجاد زخم، فوراً به دندانپزشک اطلاع دهید.
• هرگز سعی نکنید خودتان پروتز را تعمیر یا تنظیم کنید.

هزینه پروتز دندان در سال ۱۴۰۴: عوامل تأثیرگذار

هزینه پروتز دندان در سال ۱۴۰۴ به عوامل متعددی بستگی دارد و نمی‌توان یک قیمت ثابت برای آن تعیین کرد. برخی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار عبارتند از:

• نوع پروتز: پروتزهای ثابت مبتنی بر ایمپلنت معمولاً گران‌ترین گزینه هستند، در حالی که پروتزهای پارسیل اکریلی ممکن است هزینه کمتری داشته باشند.
• مواد مورد استفاده: کیفیت و نوع مواد به کار رفته در ساخت پروتز (مانند نوع فلز، سرامیک، زیرکونیا یا اکریلیک) بر قیمت تأثیرگذار است.
• تعداد دندان‌های جایگزین شونده: هرچه تعداد دندان‌های بیشتری نیاز به جایگزینی داشته باشند، هزینه بیشتر خواهد بود.
• پیچیدگی درمان و نیاز به درمان‌های جانبی: مانند کشیدن دندان، درمان ریشه، جراحی لثه، پیوند استخوان یا لیفت سینوس قبل از کاشت ایمپلنت.
• هزینه‌های لابراتوار: تعرفه‌های لابراتوارهای دندانپزشکی برای ساخت پروتز متفاوت است.
• تخصص و تجربه دندانپزشک: دندانپزشکان متخصص (مانند متخصص پروتزهای دندانی یا جراح فک و صورت) ممکن است تعرفه‌های بالاتری داشته باشند.
• موقعیت جغرافیایی کلینیک.

بهترین راه برای اطلاع دقیق از هزینه‌ها، مراجعه به دندانپزشک و دریافت یک طرح درمان مشخص همراه با برآورد هزینه است. برخی کلینیک‌ها ممکن است امکان پرداخت اقساطی را نیز فراهم کنند.

یک پیام امیدبخش از دکتر نازی بنیانیان

«از دست دادن دندان‌ها نباید به معنای از دست دادن لبخند و کیفیت زندگی شما باشد. ما در کلینیک دکتر بنیانیان، با درک کامل از نگرانی‌ها و نیازهای شما، متعهد هستیم تا با بهره‌گیری از دانش روز، تکنولوژی‌های پیشرفته و مواد باکیفیت، بهترین و مناسب‌ترین راه‌حل‌های پروتز دندان را به شما ارائه دهیم. هدف ما تنها جایگزینی دندان‌های از دست رفته نیست، بلکه بازگرداندن عملکرد، زیبایی و اعتماد به نفسی است که شایسته آن هستید. به ما اعتماد کنید تا با هم، لبخندی دوباره و پایدار برای شما خلق کنیم.»

سوالات متداول درباره پروتز دندان (FAQ)

۱. آیا استفاده از پروتز دندان دردناک است؟

در مراحل ساخت و نصب پروتز، دندانپزشک از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کند تا دردی احساس نکنید. پس از تحویل پروتز، به خصوص پروتزهای متحرک، ممکن است در روزهای اول کمی احساس ناراحتی، فشار یا زخم‌های کوچک داشته باشید که با تنظیمات توسط دندانپزشک و گذشت زمان برطرف می‌شود.

۲. چه مدت طول می‌کشد تا به پروتز دندان عادت کنم؟

دوره عادت کردن به پروتز برای افراد مختلف متفاوت است. برای پروتزهای ثابت، این دوره معمولاً کوتاه‌تر است. برای پروتزهای متحرک، ممکن است چند هفته طول بکشد تا به صحبت کردن و جویدن با آن‌ها عادت کنید. صبر و تمرین در این دوره بسیار مهم است.

۳. آیا با پروتز دندان می‌توانم هر نوع غذایی بخورم؟

با پروتزهای ثابت، به خصوص آن‌هایی که روی ایمپلنت نصب شده‌اند، می‌توانید تقریباً هر نوع غذایی را بخورید. با پروتزهای متحرک، به خصوص در ابتدا، بهتر است از غذاهای نرم شروع کرده و به تدریج غذاهای سفت‌تر را امتحان کنید. از جویدن مواد غذایی بسیار سخت یا چسبنده که ممکن است به پروتز آسیب برساند یا آن را از جای خود خارج کند، خودداری کنید.

۴. طول عمر پروتز دندان چقدر است؟

طول عمر پروتز به نوع آن، کیفیت ساخت، مواد مورد استفاده و نحوه مراقبت شما بستگی دارد. پروتزهای ثابت با مراقبت مناسب می‌توانند ۱۰ تا ۱۵ سال یا حتی بیشتر دوام بیاورند. پروتزهای متحرک ممکن است به دلیل تغییرات در بافت لثه و استخوان فک، هر ۵ تا ۷ سال نیاز به ریلاین یا تعویض داشته باشند.

۵. آیا دیگران متوجه می‌شوند که من از پروتز دندان استفاده می‌کنم؟

پروتزهای دندانی مدرن با دقت بسیار زیادی ساخته می‌شوند تا از نظر رنگ، شکل و اندازه با دندان‌های طبیعی شما هماهنگ باشند. با انتخاب صحیح و ساخت باکیفیت، تشخیص پروتز از دندان طبیعی برای دیگران بسیار دشوار خواهد بود.

نتیجه‌گیری: پروتز دندان، گامی به سوی زندگی باکیفیت‌تر

پروتز دندان یک راه‌حل مؤثر و اثبات‌شده برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته و بازگرداندن عملکرد و زیبایی به لبخند شماست. با وجود تنوع در گزینه‌ها، می‌توانید با مشورت دندانپزشک خود، بهترین و مناسب‌ترین پروتز را برای شرایط خود انتخاب کنید. به یاد داشته باشید که مراقبت صحیح و مراجعات منظم به دندانپزشک، نقش کلیدی در موفقیت و دوام طولانی‌مدت پروتز شما خواهد داشت.

اگر شما نیز با مشکل از دست دادن دندان‌ها مواجه هستید، نگران نباشید و درمان را به تعویق نیندازید. اولین قدم، مراجعه به یک دندانپزشک مجرب برای ارزیابی و مشاوره است.

در کلینیک دندانپزشکی دکتر نازی بنیانیان، ما با افتخار آماده‌ایم تا با ارائه خدمات تخصصی و مشاوره‌های دقیق، شما را در انتخاب و دریافت بهترین پروتز دندانی یاری کنیم. برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو وقت مشاوره، با ما تماس بگیرید.

اطلاعات کلینیک:

دکتر نازی بنیانیان

شماره تماس: ۰۰۹۸۲۱۸۸۵۳۹۷۲۰ (این شماره صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و لینک داده نشده است.)

این محتوا با هدف ارائه اطلاعات عمومی و بر اساس دانش روز دندانپزشکی تا سال ۱۴۰۴ تهیه شده است و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره و تشخیص تخصصی توسط دندانپزشک نمی‌باشد. لطفاً برای بررسی و درمان مشکلات دندانی خود، به دندانپزشک مراجعه فرمایید.